به نام خدا

                  

انصاف

انفاق

کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند، همانند بذری هست که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه یکصد دانه باشد و خداوند او را برای هر کسی بخواهد دو یا چند برابر می کند و خدا وسیع و بر همه چیز داناست

                                                سوره بقره آیه261

 

کار کسانی که اموال خود را برای خشنودی خدا و  تثبیت ملکات انسانی در روح خود انفاق می کنند همچون باغی است که درنقطه بلندی باشد و باران های درشت به آن برسد و میوه ی خود را دو چندان دهد . . .

                                                 سوره بقره آیه265

 

وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْ و .کِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا [٧٦:٨]

 

هم بر دوستی او (یعنی خدا) به فقیر و طفل یتیم و اسیر طعام می‌دهند

إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا [٧٦:٩]

(و گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می‌دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی‌طلبیم

مراد از (یطعمون الطعام علی حبه) در سوره ی هل اتی آن است که اهل بیت با آن که غذا را دوست داشتند به دیگران دادند .چناچه قرآن  در جای دیگر می فرماید (به نیکی نمی رسید مگر آنچه  دوست دارید انفاق کنید )

و مراد از (لوجه الله) دراین سوره آن است که انفاق باید خالص و تنها برای خدا باشد .

                                              سوره هل اتی آیه 8 و 9

قسمتی از دعای امام سجاد(ع) در روز عید فطر و جمعه

   خدا و بنده

ای خدایی که ترحم می کنی برکسی که بندگان بر او ترحم نمی کنند

اما  ماچطور؟برای اعضای خانواده و فامیل خود ترحم نمی کنیم چه به رسدبه افراد ظالم وگنهکار و...                                 

 

ای خدایی که حاجتمندان در گاهت را به چشم  حقارت نمی نگری

وای به حال روزی که سر و کار بنده ای به ما بیفتد و نیاز و حاجتی داشته باشد او را به چشم حقارت و خود را سرور و برتر از او میدانیم.

 

ای خدایی که تحفه اندک از بندگانت را می پذیری و عمل اندکشان را شکر می گذاری

اما ماچطور؟عمل و نیکی اندک به عنوان مثال همسران را می پذیریم ؟یا نارا حتیم که  چرا اندک است ؟ ویا می گوییم وظیفه بوده است.

 

ای خدایی که عبادت اندک بندگان را سپاس  می گذاری  و جزای بزرگ مرحمت می نمایی

اما ما در مقابل لطف کم جزای بزرگ  به ذهنمان نمی رسد که هیچ .تشکر و سپاس هم نمی کنیم!

 

ای خدایی که هرکس به تو پشت کند تو او را به سوی خود می خوانی.

اما ما چگونه ایم؟ در برابر رفتار بد دیگران مقابله به مثل می کنیم. یا همچون خدای مهربانمان عمل می کنیم؟!

 

ای خدایی که نتیجه حسنه نیکوکاران را بپرورانی تا نمو یابد و زیاد شود  و از گناهان در می گذری تا آنکه آنهارا محو گردانی

آیا ما از بدی ها می گذریم تا آنکه آنها محو شود ؟ یا نه برعکس عمل می کنیم و آنقدر در دل خود نگه می داریم تا تبدیل به کینه شود.

 

ذکر استغفار

ذکر استغفار

 

 

رسول خدا(ص)فرمودند:هرکس پیوسته استغفارکندخداوندبرای هرغم او گشایشی نمایدواز هرتنگنایی راه خروجی برای او گذاردوازجایی که فکرش نرسد روزیش رساند.

 رسول خدا (ص) می فرماید: هرکس به او بد بختی و فشار و ناراحتی برسد سی هزار مرتبه بگوید استغفر الله و ربی و اتوب والیه خداوند برای او گشایش حاصل فرماید.

 امیرالمومنین (ع) می فرماید: درشگفتم از کسی نا امید است در حالی که به همراه خود استغفار دارد.

پرسش کردند دست به هر شغلی می زنم  ناکام می شوم  برای بهبود درآمد و زیاد شدن روزی چه کنم؟ پاسخ آیت الله بهجت : زیاد استغفار کنید و اگر نتیجه ندیدی بدانید یا کم استغفار کردید یا با اعتقاد کامل استغفر الله نگفتید.

 

درروایت با هر سه لفظ آمده است که اگر کسی ملازم استغفار شد یا پیوسته استغفار کرد یا زیاد استغفار کرد خداوند او را از هر هم و غمی رها میکند و از هر تنگتایی را برون رفت برای او قرار میدهد و از جایی که گمان نبرد روزیش میدهد.

حکمت

علامه طباطبایی (ره) در تعریف حکمت می‌فرماید:«حکمت قضایای مطابق با واقع است. قضایایی که به گونه ای سعادت انسانی را در بر می گیرد؛ مثل معارف الهی مربوط به مبداء و معاد. »

حکمت از جمله بخشش‌های خداوند در دنیا به صالحان است. خداوند به برخی از بندگان که تشنه معرفت و جویای حقیقت‌اند، به پاس عبودیت‌شان، حکمت می‌بخشد و آنان را سیراب می‌کند. هیچ سرمایه‌ای به ارزش و بزرگی حکمت نیست.
خداوند متعال دنیا را «متاع قلیل» (کالایی کم‌ارزش) می‌داند در حالی که حکمت را «خیر کثیر» می‌داند. در آیه 269 سوره بقره چنین آمده است:« من یوت الحکمة فقد اوتی خیراً کثیراً » ( هر کس از حکمت برخوردار شود، از خیر کثیر برخوردار گشته است.)

لقمان حکیم از آن جهت حکیم بود و به آن حکیم گفته می شد که حقایق ناب مطابق با واقع در ابعاد مختلف اعتقادی، اخلاقی، عملی، با جان او عجین و در عملش متبلور بود.

منبع:
تفسیر المیزان ج2، آیه 269 بقره

چند سخن از امام علی (ع)

_ خوشا به حال آنکس که زبانش را به ذکر خداوند مشغول به دارد.

_ خالص سازی عمل بهتر از خود عمل است.

_تپه ای وجود ندارد که سراشیبی نداشته باشد.

_ درباره ی آن چیزی که از آن شناختی نداری سخن نگو.

_  عاقل زبانش را در قلب واحمق آن را در دهان جای داده است.

_ آنان که توازن زندگی را رعایت می کنند به تنگدستی نیفتند.

_ کسانی که همه چیز را به چشم تردیدو بدگمانی نگاه می کنند همواره علیل و بیمارند.

_ بدانید که اموال و فرزندان شما وسیله ی آزمایشند.